dinsdag 30 juni 2009

ijdel

Hij is een van de ijdelste mensen die ik ken, de bekende advocaat Kippenkontje. Altijd voor de microfoon en nu ook op de foto. Vanochtend de hele tijd zitten luisteren naar zijn boosheid over de vervolging van zijn cliënt. Mijn beenspieren doen zeer van de pogingen om mijn schaterlachen van tijd tot tijd in te houden.
Cliënt, voorzien van een absoluut Lombroso voorkomen, is betrokken geweest bij een vechtpartij. Er blijft één iemand liggen, pogingen om hem te reanimeren mislukken en in het plaatselijke ziekenhuis komt hij te overlijden. "Een trek- en duwpartijtje met een stuk menselijk wrakhout" aldus Kippenkontje.
De advocaat doelt daarmee op de uitslag van een autopsie. Het slachtoffer is een natuurlijke dood gestorven, had een afstervend hart en longen die inmiddels zo opgezwollen waren dat ze de twee kilo overschreden. "Gezonde longen wegen een halve". Cliënt zit 68 dagen vast en komt vrij als de uitslag van de autopsie binnen is.
Cliënt beschikt over een strafblad met geweldsveroordelingen, een rode uitgaanskaart en een stel bijzonder botte hersens. De vervolging wegens doodslag wordt afgeblazen, maar er komt een nieuwe, voor mishandeling. "Alhoewel meneer de dood niet veroorzaakt heeft, is het wel het laatste dat het slachtoffer heeft meegemaakt" aldus officier van justitie Roodhaartje. Ze is van mening dat de stervende pijn heeft gehad van de duw of klappen en komt tot geen andere conclusie dan een bewezenverklaring van eenvoudige mishandeling.
De opmerking over het "menselijk wrakhout" komt Kippenkontje op een reprimande te staan van rechtbankvoorzitter Ikkijkheelstreng. Hij moet "rekening houden met de gevoelens van de nabestaanden". De opmerking schiet in het verkeerde keelgat, maar dat komt later pas naar buiten.

Lees en beluister (later) het bericht en de mening van Kippenkontje.

alive, she cried!


Is Rick Astley ook dood, of worden we ge-Rickrolled? In ieder geval leven bij mij die twijfels ook als het gaat om mr. Plastic Surgery Disaster himself. Tenminste als ik bovenstaande krantenkop mag geloven.

Vakantieverhalen (1)



Als we op de Péage in de richting van de Geant de Provence rijden komt er een smsje binnen van mijn moeder. Het regent daar meldt ze. De verregende vakantie van vorig jaar nog in het hoofd draaien we bijna om. Niet weer, nooit meer zoveel water op de tent als toen.
We besluiten toch door te gaan en komen droog aan in het mooie Beaumes de Venise, het dorp van de gelijknamige zoete witte Papenwijn. Het is wat fris, en er valt inderdaad wat regen, het licht wat aan de hemel, met wat donderklappen voor het wakkerworden, maar echt slecht vinden we het niet.



De tweede dag besluiten we, is goed om te vertrekken. Mannetje wordt afgedekt met een mooie hoes en met een donkergrijze dreigende hemel stappen we op de fiets. We laten ons niet tegenhouden door het ontbreken van de zon. Op pad! Onze eerste fietsdag blijft droog, we worden niet bruin, maar dat gaan we wel inhalen beloven we elkaar. In de nacht valt een bui en klinkt er wat gegrom aan de hemel. Meer niet.

De vakantie is begonnen!



maandag 29 juni 2009

warm


Gelukkig was er nog wat ijs in de vriezer. Stroopwafelsmaak, super. Nu ist op... ;-(

Vol!



Ik heb hem nog niet eerder zo vol gezien, de zweetdruppels lopen van zijn voorhoofd. De BBQ bij Mr. T-Rex is een succes. Benieuwd hoe het hem vandaag is vergaan.

op gang


Bear with me. Het kost nog wat moeite om op gang te komen na een vakantie van maar liefst vier weken. De dagelijkse gang van de afgelopen tijd, wakker worden in een (warme) tent, ontbijten met een stokbroodje in de zonneschijn om daarna de tent af te breken en verder te fietsen zit nog in het systeem. Zeker nu het hier ook warm is. Er zijn voldoende verhalen, ruim 2200 foto's en zelfs een paar video's, maar het gaat even tijd kosten voordat ik weer op bloggang kom. Eerst maar eens aan het werk.

zaterdag 27 juni 2009

noodweer



Vrijdagmiddag, in de buurt van Toul, op de terugweg van een mooie, warme en zonnige vakantie barst op de Péage het noodweer los. Doodsbange automobilisten parkeren hun voitures langs de kant, alarmlichten aan en turen met paniekerige blikken door het water dat met donderend geraas naar beneden stort.

terug...

vrijdag 5 juni 2009

donderdag 4 juni 2009

check


Aan burgerplicht voldaan. Foto is neutraal. Stem niet. ;-)

voorbereidings


De voorbereidings zijn in volle gang ;-)

woensdag 3 juni 2009

autowas



Binnen 5 minuten was Vriendje weer stralend! Prachtig wat een mooie pretparkattractie! Mag ik nog een keer?

slimme jongens


Onze jongens zijn sneller dan wij. Als we de boodschappen even neerzetten en andere boodschappen uit de auto halen, hebben ze de zak met kattenvoer al gesloopt en zitten ze te smikkelen.
Geef ze eens ongelijk...

hobbelbobbel


Voorlopig de laatste woensdagtocht. Opkomst viel tegen, alleen de Voortzitter, die vandaag als startadres fungeert en ikzelf. Niet te ver ook gegaan, mijn benen zijn nog aardig stijf van Pinkpop en er staat een stevig windje. Het wordt een hobbeldebobbeltochtje over mooie steentjes. Love it! De komende tijd heel wat kilometers voor de boeg, maar dan op de hybride en niet op de reesfiets. Mooi!

dinsdag 2 juni 2009

plaatjes



Pinkpop 2009

Op de ochtend van de derde dag beslis ik dat het mijn laatste Pinkpop is. De afgelopen nacht hebben de buren ons opnieuw tot laat uit de slaap gehouden en ik ben het zat. We staan niet op Camping A, B, C of het nieuwe D, nee, we staan op een rustige boerderijcamping maar Linda, Linda en de als een meisje lachende Barrie en hun vriendjes blijven tot diep in de nacht bezig. Niet met feesten, nee, met de financiële crisis en verhalen over automutilatiepatiënten. En dat alles nog geen meter van mijn hoofd.



Het festival is prachtig. Leuke bands, perfect weer, na jaren eindelijk de 3FM matjes te pakken (jezelf voor lul zetten door een liedje te zingen, in ruil voor een begeerd stuk plastic), zon, zon en nog eens zon (op precies 1 buitje van een paar minuten na), vet eten, biertjes, rare mensen, rare mensen kijken en ga zo maar door.



Maar het is wel massaal. Zeker op dag 3, als er 65.000 mensen rondlopen. Op zoek naar een plekje voor het podium, een vrij toilet, een drankje, souvenir of zak patat. Het is dus steeds dringen geblazen, vijf meter ongehinderd lopen is een genot, net als een niet al te vervuild plekje om te zitten.



De bands zijn, over het algemeen, goed. Franz Ferdinand en the Kooks zetten een perfecte show neer, De Jeugd van Tegenwoordig swingt de pan uit, The Boss laat ik links liggen als hij een preek van 5 minuten begint af te steken over love and understanding, Placebo klinkt als een CD en krijgt en twee en de meeste optredens in de tent zijn te warm of te druk om bij te wonen. Zo kom ik bij Dr. Lekroluv niet veel dichterbij dan 50 meter van de tent. Ik maak een dansje op mijn veertig vierkante centimeters en laat het voor wat het is.



Met Buurvrouw Krattenstapelaar, Buuv, S-Anne, Liedian en haar broer GI Joe erbij is het een hele klup die steeds in de massa rond moet. Liedian en haar broer verliezen we steeds uit het oog, het geeft niet, we hebben afgesproken ieder ons eigen weg te gaan en komen elkaar ergens op de camping wel weer tegen voor een lekker ontbijtje. Buuv viert haar verjaardag op dag drie met een dag vol optredens, een dochter die voor 70 euro aan bonnen bij elkaar verzameld met lege bekers en een bak patat. Kado's en slingers doen we een andere keer, in een iets rustigere omgeving.







Kortom, Pinkpop 2009 een succes, maar of ik nog een keer langskom weet ik niet. Wie weet ben ik tegen de tijd dat het nieuwe programma bekend gemaakt wordt al die drukte en verschrikkelijk dronken mensen vergeten en ga ik alsnog.
Maar eerst uitrusten. Heel erg uitrusten...